Wybitni tarnowianie cz. 4 - Jan Szczepanik

Geniusz, Odkrywca, Wynalazca...

Tymi trzema słowami najtrafniej można określić bohatera niniejszej książki.

[...] Jan Szczepanik był postacią nietuzinkową, wyjątkową i fenomenalną. Przecież jako syn nieznanego ojca, z nieprawego łoża — pochodzący z ubogiej galicyjskiej miejscowości — powinien, jak wielu jemu podobnych, popaść w zapomnienie wraz z momentem swojej śmierci. Dołączyć do grona zapomnianych, o których pamięć trwała dotąd, dopóki ktoś z bliskich odwiedzałby mogiłę lub utrwaliłby go w swoich wspomnieniach. Ze Szczepanikiem było inaczej. Swoim życiem, wielkimi marzeniami i osiągnięciami nie pozwolił, by o nim zapomniano.

Prezentowana opowieść przedstawia Geniusza, Wynalazcę i Odkrywcę na tle czasów, miejsc oraz ludzi, z którymi żył: skąd się wywodził, gdzie się wychował, gdzie wzrastał w siłę i moc twórczą, by wreszcie, jako Galicyjski Geniusz, kawaler Orderu Izabeli Katolickiej, zostać Wielkim Tarnowianinem — z wyboru.

Ostatni akord życia tego wielkiego człowieka, obywatela Europy i świata zamyka się datą 18kwietnia 1926 r. Miejsce tym razem nie jest przypadkowe: to Tarnów, czyli Jego Obrana Ojczyzna, gdzie odszedł w gronie bliskich i kochających go osób.