Tarnów na dawnej karcie pocztowej - część I

Wek XIX i XX był okresem największej rozbudowy oraz tworzenia takiego układu przestrzennego Tarnowa, jaki znamy dzisiaj. Motorem tych zmian były samorządowe władze miejskie (od 1867 r.), a kulminacja rozwoju nastąpiła za kadencji wielkich burmistrzów: Witolda Rogoyskiego i Tadeusza Tertila. Tarnów rozświetlił się wtedy elektrycznością, wybudowano nowoczesną sieć wodociągową oraz dworzec kolejowy, do którego podróżnych dowoził elektryczny tramwaj. Powstawały okazałe budowle; szkoły, budynki mieszkalne, nowe ulice i parki. Miasto, a pamiętać trzeba, że był to czas austriackiego zaboru, rozrastało się, piękniało i otwierało na postęp dokonujący się w technice, stylu i jakości życia. Wtedy też rozwinęła się wśród społeczeństw całej Europy nowa pasja. Było nią zbieractwo kart korespondencyjnych z widokami miejscowości. Już w 1900 roku odbyła się w Warszawie I Wystawa Kart i od tego czasu zaczęła powszechnie obowiązywać zaproponowana przez Henryka Sienkiewicza nazwa „pocztówka". Dzięki temu swoistemu „szaleństwu", do dnia dzisiejszego zachowało się w zbiorach wiele widoków miast (ok. 600 z samego Tarnowa), a karta pocztowa stała się ważnym dokumentem historycznym.

Publikacja trzyjęzyczna (jęz. polski, angielski, niemiecki)