Tarnów. Żydowskie krajobrazy - album

Spacerując ulicami tarnowskiej starówki oraz cesarskim gościńcem, podziwiając wspaniałą secesyjną architekturę, zadbane zieleńce i place, mijając pomniki i czytając tablice pamiątkowe, niejednemu z nas nasuną się pytania: - Jak to było dawniej? - Czy mijane budynki sto lat temu wyglądały podobnie? - Kto i kiedy wybudował piękne kamienice? - Jakie klimaty panowały niegdyś w Tarnowie? - Kim byli i jak żyli dawni mieszkańcy mijanych obecnie domów? Wsiądźmy zatem do wehikułu czasu, ustawmy rok docelowy, no powiedzmy na 1910 i udajmy się w przeszłość.

Po chwili wysiadamy, Ulica Wałowa... Budynki jakby te same, choć gdzieniegdzie niższe, niektóre z dzisiejszych skwerów zabudowane, nieco inny układ przecznic. Większy tłok i hałas, dużo kurzu, a w miejscu dzisiejszych banków agencji finansowych i ubezpieczeniowych - sklepiki sprzedające mydło i powidło. I ludzie jakby inni. Niektórzy, pomimo upału, ubrani w czarne długie płaszcze i futrzane czapy. Między sobą rozmawiają w innym języku, a do nas zwracają się z charakterystycznym akcentem, uprzejmie i zachęcająco, ale jakby trochę nieporadnie. Dziś można spotkać podobnie ubrane postacie na ulicach Jerozolimy, nowojorskiego Willamsburgu czy paryskiej Rue des Rosiers, ale w Tarnowie? Jak stali się naszymi sąsiadami i jak żyli? Jaka była ich historia, religia, zwyczaje? Jaki był ich wkład w rozwój naszego miasta? Co po nich pozostało? Dlaczego dziś już ich nie spotkamy? Kolejne pytania... Dlaczego takich obrazów już nie ma?

Publikacja dwujęzyczna (jęz. polski i angielski)